Mijn vader
Mijn vader
waarom recht uit je hart foto’s maken altijd de mooiste foto’s oplevert
Ik studeerde af op de School voor Fotografie in Den Haag met een fotoserie over dierenartsen. Dat kwam niet uit de lucht vallen. Mijn vader was dierenarts in Drenthe en als jongetje ging ik vaak met hem op pad. Samen langs de boerderijen, dan zag ik hem niet alleen wat vaker, maar er was ook van alles te beleven. Het leukste was een verlossing – er werd een kalfje geboren en mij vader hielp een handje bij de bevalling.
Toen ik serieus begon te fotograferen, vanaf 1977 ongeveer, ging ik nog steeds met mijn vader op pad, maar nu nam ik m’n camera mee. Niemand vond dat vreemd. Ik ging gewoon m’n gang, en leerde veel van foto’s maken onder moeilijke omstandigheden. Zoals in een stal die alleen verlicht is met een paar peertjes.
Al die jaren bleef ik mijn vader af en toe vergezellen. Toen ik een onderwerp zocht voor mijn afstudeerserie, was het dan ook logisch het dicht bij huis te houden: een serie over de dierenarts. En foto’s van een onderwerp dat je na aan het hart ligt, dat worden altijd mooie foto’s. Mijn docenten in Den Haag waren geboeid door het ruige plattelandsleven!
Mijn vader is overleden in 2010, en ik ben blij met alle foto’s die ik van hem heb. Ik heb een aantal foto’s gebundeld in een boekje Elke dag. De beelden die je in dit blog ziet, staan er ook in. Ze zijn gemaakt tussen 1978 en 1990.