Phototastic

groningen

Laatst was ik voor het eerst in twintig jaar weer eens in de stad Groningen. En ik kreeg hetzelfde gevoel dat je hebt als je een oude vriend na jaren weer ontmoet: ziet er nog precies zo uit – alleen ouder en gerimpelder. Dat gevoel dus, maar dan omgekeerd. De stad Groningen is nog hetzelfde, maar strakker en met minder verkeer. En veel netter.

Ik maakte een stadwandeling, samen met E. De route liep door verborgen hofjes en kloostertuinen. Maar knipoogde ook naar de rosse buurt. Van de koffie bij Wadapartja (spreek een paar keer uit, is niet Indonesisch…) naar de Folkingestraat met rare winkeltjes. E. koopt een armband. Massa’s studenten op de fiets. Toeristen. Er is markt op de Grote Markt. Logisch.

Foto’s van mensen, ik zie veel meer dan ik vast kan leggen. Net als bij een oude vriend, neem ik me voor om het volgende bezoek geen twintig jaar meer uit te stellen.

veluwe

Als je vandaag je neef in Djakarta wil spreken, bel je ‘m gewoon met je mobiel. Instant communicatie, we zijn het gewend. Maar dat is niet altijd zo geweest. In de jaren twintig van de vorige eeuw werd er bij het plaatsje Kootwijk op de Veluwe een reusachtige radiozender gebouwd. Speciaal voor de verbinding met Indonesië – of Indië, zoals dat toen heette.

De zender Radio Kootwijk is nu buiten gebruik, door de tijd achterhaald. Maar het gebouw in art-decostijl staat er nog steeds, midden op de heide. In mijn speurtocht naar gekke en bijzondere gebouwtjes, dit keer voor het tijdschrift Nieuwe Veluwe, reed ik er toevallig langs. En ik vond wat ik zocht: die gekke jarentwintigbijgebouwen van de zender.

Toen ik de oprijlaan naar het hoofgebouw opliep, stopte er een auto. Alweer zo iemand die wat gaat roepen over toestemming voor fotografie, dacht ik eerst. Maar Bastiaan Overeem bleek een spontane opdrachtgever: zijn nieuwe auto met VisitVeluwe-opdruk moest op de foto voor een reportage over provinciale bezienswaardigheden. Dus nu ik er toch rondliep met mijn camera, als professioneel fotograaf, zou ik misschien… Natuurlijk. En bedankt Bastiaan, voor die onverwachte opdracht!

Later op de dag postte ik foto’s van het gebouw op Instagram. En dat leverde me nóg een opdracht op. Van een Amsterdamse rapper die in het gebouw de ideale achtergrond ziet voor zijn portret. Al die leuke dingen op één dag – zou dat dan toch die stille kracht zijn, stiekem bewaard in een radiozender voor Indonesië?