Je ziet het pas als je het ziet – onbedoelde architectuur op de Veluwe
De Veluwe associëren we met natuur, maar ik ben vooral gefascineerd door de gebouwtjes die er staan. Eenzame huisjes, waarvan je je afvraagt wat ze in dit landschap te zoeken hebben. Ze vallen mij op omdat ze ‘onbedoelde architectuur’ zijn. Elk gebouwtje is wat het is, gemaakt voor de functie die het heeft. Toch heeft het iets ongerijmds. Je vraagt je af: wat doet het daar op die plek? Het idee voor deze serie ontstond toevallig, want ik heb nooit gedacht: ik ga een serie maken over eenzame huisjes. Voor mijn vrije werk kies ik onderwerpen vaak op gevoel. Ik had al een aantal huisjes gefotografeerd. Later zag ik pas: hé, daar zit een serie in. Vandaar de zin: je ziet het pas als je het ziet.
Abstract
Het bijzondere vind ik ook dat de huisjes soms wel abstracte kunst lijken. Ik gebruik daarvoor geen speciale beeldtechnieken. Het enige wat ik doe is de werkelijkheid een handje helpen. Door voor- en achtergrond onscherp te houden en bij de nabewerking storende context zoveel mogelijk te verwijderen. Zoals bij de foto van dat huisje in Emst, waar ik de reclameborden weggehaald heb. Dat huisje is op zich al een vreemd gebouwtje, met dat minimalistische beeld en die grote groene vlakken. Maar nu heeft de foto een subtiel vervreemdend effect.